در این مورد تنها میتوان به مقایسه میزان نور آفتاب رسیده به سطح زمین در دورههای تاریخی پرداخت که به طور دقیق این مقدار اندازهگیری شده است. تاریکی جهانی یا Global Dimming عبارت است از کاهش میزان نور آفتابی که میتواند از هوا بگذرد و به سطح زمین برسد. طی دهه ۶۰ تا ۹۰ سده گذشته، مقدار نوری که به سطح زمین میرسید، حدود چهار درصد کاهش داشتهاست. این مقدار تاریکشدن زمین به قدری تأثیرگذار است که برخی دانشمندان تصور میکنند اثر گرمایش جهانی ناشی از گازهای گلخانهای را در آن زمان تحت تأثیر قرار داده و مخفی کرده است. علت اصلی بروز این پدیده، احتمالا ذرات سولفاتی هستند که در جو زمین شناور شدهاند. منبع این ذرات سولفات نیز آلودگی صنعتی ناشی از فعالیتهای انسانی در کشورهای توسعه یافته بوده است. بنابراین با وضع قوانین حامی هوای پاکیزه در دهه هفتاد میلادی در اروپا و آمریکا، میزان سولفات موجود در هوا کاهش یافت و به این ترتیب به تدریج میزان روشنایی جهانی افزایش یافته است. در حقیقت امروز دیگر تاریکی جهانی در کار نیست، بلکه با کاهش سولفات معلق در جو زمین، با روشنایی جهانی روزافزون مواجه شدهایم و طی تنها یک دهه گذشته، زمین چهار درصد روشنتر شده است و همین موضوع تاریکی چند دهه پیشتر را جبران کرده و روند گرمایش جهانی را هم افزایش داده است.
